Δεν είναι θέμα αυθεντικότητας. Είναι θέμα οτι δεν έχεις τίποτα που να μην αγοράζεται και να μην πουλιέται: αισθήματα, σκέψεις, σχέσεις μ' άλλους ανθρώπους, προβλήματα, λύσεις, δυνάμεις, αδυναμίες, όλα, είναι προϊόν και διαφήμιση για κάποιο προϊόν.
Επίσης, σόρρυ, αλλά με τη διαφήμιση θα λυθεί το πρόβλημα με τις ράμπες;
Όχι, με συγχωρείς. Ένα βαρύ χρηματικό πρόστιμο είναι και αναγακαία καί ικανή συνθήκη για να κοπούνε μαχαίρι όλες αυτές οι συμπεριφορές.
Την οικογένεια θέλω να σου πω, πολλοί εμίσησαν- το χρήμα κανείς. Άρα βαρ' τους εκεί που τους πονάει. Και να σου πώ για πότε θα μάθουνε να υπολογίζουνε το διπλανό τους (πάντα μέσω του να υπολογίζουνε πρώτα τον εαυτό τους, έστω).
Σχόλια
Κάθε στιγμή σου να είναι σαν μια διαφήμιση νερού ζαγόρι.
Οι φιλίες σου να είναι σαν διαφήμιση της σόφτεξ.
Οι αγάπες σου σαν διαφήμιση της Λάκτα.
Η επαγγελματική σου σταδιοδρομία σαν διαφήμιση σαμπουάν.
Η διασκέδασή σου σαν διαφήμιση μπύρας.
Ο γάμος σου σαν διαφήμιση της Ζϊμενς.
Η ώρα που βλέπεις τα παιδιά σου σαν διαφήμιση γάλα Νεστλέ.
Κι η μόνη ώρα που να σου μείνει πραγματικά δικιά σου νά 'ναι η ώρα που κάθεσαι να χέσεις.
Έτσι για να μάθεις τί θα πει μιζέρια και δυστυχία.
Εντάξει =)
Άσε την ΕΛΕΠΑΠ, ένας λιγότερος να παρκάρει πάνω σε ράμπα αναπήρων σήμερα κι ας χαθεί η αυθεντικότητα κι από το χανγκ γκλάιντινγκ.
Δεν είναι θέμα αυθεντικότητας. Είναι θέμα οτι δεν έχεις τίποτα που να μην αγοράζεται και να μην πουλιέται: αισθήματα, σκέψεις, σχέσεις μ' άλλους ανθρώπους, προβλήματα, λύσεις, δυνάμεις, αδυναμίες, όλα, είναι προϊόν και διαφήμιση για κάποιο προϊόν.
Επίσης, σόρρυ, αλλά με τη διαφήμιση θα λυθεί το πρόβλημα με τις ράμπες;
Απο τη στιγμη που απαγορευεται η πυρποληση της οικογενειας του παρκαρισμενου μπροστα στα ματια του πρεπει να συμβιβαστουμε με ημιμετρα.
Όχι, με συγχωρείς. Ένα βαρύ χρηματικό πρόστιμο είναι και αναγακαία καί ικανή συνθήκη για να κοπούνε μαχαίρι όλες αυτές οι συμπεριφορές.
Την οικογένεια θέλω να σου πω, πολλοί εμίσησαν- το χρήμα κανείς. Άρα βαρ' τους εκεί που τους πονάει. Και να σου πώ για πότε θα μάθουνε να υπολογίζουνε το διπλανό τους (πάντα μέσω του να υπολογίζουνε πρώτα τον εαυτό τους, έστω).