"Οι ποδηλάτες μπορούν να κυκλώσουν τα σχολεία και οι οδηγοί ταξί να τους προστατεύσουν. Όλοι θα είναι εκεί σε ένα τεράστιο πάρτυ. Και… δεν θέλουμε θλιμμένους στη γιορτή μας."
"Οι τοίχοι των σχολείων, που καταρρέουν από την εγκατάλειψη, θα είναι γεμάτοι γκράφιτι και συνθήματα. "
ως γνωστον το γκραφιτο και οι μουτζουρες τετριμμενων συνθηματων ειναι το ενδεικνυομενο αντιδοτο για την εγκαταλειψη. Ωρες ωρες καταριεμαι τον ανθρωπο που ανακαλυψε το αλφαβητο.
Ή εγώ ζω ή ο Χατζηστεφάνου ζει σε ένα παράλληλο σύμπαν. Βασικά έχω ακούσει από εκπαιδευτικό να σιχτιρίζει τους συνδικαλιστές του γιατί λέει τώρα με την επιστράτευση θα βρίσκεται υποχρεωτικά στην υπηρεσία εκείνες τις μέρες. Διαφορετικά κάποιοι που δεν χρειάζονταν δεν θα πατούσαν το πόδι τους. Δεν ξέρω πόσο στέκει αυτό, αλλά γενικά η κοινή γνώμη δεν είναι και πολύ υπέρ τους.
Τι να πρωτοθαυμάσεις; Το ανεδαφικό του πράγματος; Το "ονειρικό" που αντιτίθεται με σαφήνεια στις επιθυμίες της πλειονότητας της κοινωνίας; Το απαύγασμα της αξιοκρατίας με την εξίσωση οτι "αφού υπάρχει τόση ανεργία, ποιός ο λόγος να έχουμε εξετάσεις"; Ή την αφέλεια των πολιτικών εκτιμήσεων και των ιστορικών αναλογιών;
Μερικές φορές οι απόψεις (και ο φανατισμός τους) δεν είναι απλώς ενδείξεις ελεύθερης βούλησης, αλλά και ικανότητας να εκτιμάς στοιχειωδώς δημοσιογραφικά την πραγματικότητα...
Προσωπικά πρωτοθαύμασα το πως καταφέρνει να αναπλάσει τόσο πετυχημένα το στερεότυπο του τριαντακάτι που προσπαθεί να μιλήσει απευθείας στη νεολαία. Η προσφώνηση "μάγκες", η σουρεαλιστική πρόταση "Και σε αυτή τη μάχη… δεν φοράμε γάντια" και ο στίχος από ένα τραγούδι που όταν ήταν επιτυχία οι "μάγκες" ήταν ακόμα σε ευαίσθητο σημείο των πατεράδων και μανάδων που τους έφεραν σε αυτή την κατάσταση, όλα λεπτομέρειες που δίνουν πνοή στην καρικατούρα
Σχόλια
"Οι ποδηλάτες μπορούν να κυκλώσουν τα σχολεία και οι οδηγοί ταξί να τους προστατεύσουν. Όλοι θα είναι εκεί σε ένα τεράστιο πάρτυ. Και… δεν θέλουμε θλιμμένους στη γιορτή μας."
I think i blew a funny fuse.
Ωδή στον Τζακ Λόντον.
"Οι τοίχοι των σχολείων, που καταρρέουν από την εγκατάλειψη, θα είναι γεμάτοι γκράφιτι και συνθήματα. "
ως γνωστον το γκραφιτο και οι μουτζουρες τετριμμενων συνθηματων ειναι το ενδεικνυομενο αντιδοτο για την εγκαταλειψη. Ωρες ωρες καταριεμαι τον ανθρωπο που ανακαλυψε το αλφαβητο.
Στην συγκεκριμένη πρόταση ο Χατζηστεφάνου απλά έβαλε ένα περιττό "θα"
σοβαρά τώρα αρχίζω να γελάω, είμαι στον προαστιακο κ μ κοιτανε όλοι περίεργα.
Ή εγώ ζω ή ο Χατζηστεφάνου ζει σε ένα παράλληλο σύμπαν. Βασικά έχω ακούσει από εκπαιδευτικό να σιχτιρίζει τους συνδικαλιστές του γιατί λέει τώρα με την επιστράτευση θα βρίσκεται υποχρεωτικά στην υπηρεσία εκείνες τις μέρες. Διαφορετικά κάποιοι που δεν χρειάζονταν δεν θα πατούσαν το πόδι τους. Δεν ξέρω πόσο στέκει αυτό, αλλά γενικά η κοινή γνώμη δεν είναι και πολύ υπέρ τους.
Τι να πρωτοθαυμάσεις; Το ανεδαφικό του πράγματος; Το "ονειρικό" που αντιτίθεται με σαφήνεια στις επιθυμίες της πλειονότητας της κοινωνίας; Το απαύγασμα της αξιοκρατίας με την εξίσωση οτι "αφού υπάρχει τόση ανεργία, ποιός ο λόγος να έχουμε εξετάσεις"; Ή την αφέλεια των πολιτικών εκτιμήσεων και των ιστορικών αναλογιών;
Μερικές φορές οι απόψεις (και ο φανατισμός τους) δεν είναι απλώς ενδείξεις ελεύθερης βούλησης, αλλά και ικανότητας να εκτιμάς στοιχειωδώς δημοσιογραφικά την πραγματικότητα...
Προσωπικά πρωτοθαύμασα το πως καταφέρνει να αναπλάσει τόσο πετυχημένα το στερεότυπο του τριαντακάτι που προσπαθεί να μιλήσει απευθείας στη νεολαία. Η προσφώνηση "μάγκες", η σουρεαλιστική πρόταση "Και σε αυτή τη μάχη… δεν φοράμε γάντια" και ο στίχος από ένα τραγούδι που όταν ήταν επιτυχία οι "μάγκες" ήταν ακόμα σε ευαίσθητο σημείο των πατεράδων και μανάδων που τους έφεραν σε αυτή την κατάσταση, όλα λεπτομέρειες που δίνουν πνοή στην καρικατούρα