Τι είναι το buzz;
Επιλογές από το διαδίκτυο, όπως διαμορφώνονται καθημερινά απ' τους ίδιους τους χρήστες του.περισσότερα | γίνε μέλος!
Κατηγορίες
Ενεργές συζητήσεις [τελευταία σχόλια]
- Ο ΘΕΡΜΟΣ ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ του Δημήτρη Τζανακόπουλου
[dpant, dkamen] - Στα θολά απόνερα του «Σώτη-gate» | LiFO
[dkamen, akindynos] - Δεν μπορεί, κάτι θα γίνει... (Θ.Κ.)
[dpant, yorgos] - Η πρόκληση δεν είναι κατά του ΠΑΟΚ. Είναι κατά της Θεσσαλονίκης (Σ. Κόλκας, sdna)
[dkamen, dpant, dkamen] - The New Greek Oligarchy (Alexander Clapp, The American Interest)
[akindynos] - How Do You Vote? 50 Million Google Images Give a Clue (Lohr / NYT)
[gebre] - Glowing Auras and ‘Black Money’: The Pentagon’s Mysterious U.F.O. Program (NY Times)
[akindynos, dpant] - Nvidia Lets You Peer Inside the Black Box of Its Self-Driving AI - MIT Technology Review
[stassa, Epanechnikov, stassa]
RSS feeds
Σχόλια
συμφωνώ δλδ στη σημασία που δίνει στην απόδοση (κάποιας έστω) δικαιοσύνης
Η ύστατη στιγμή πέρασε. Τα νέα μέτρα είναι άδικα σαν και τα προηγούμενα και τα βάρη πέφτουνε στους ίδιους και στους ίδιους. Το αποτέλεσμα θα είναι μία νέα αποτυχία. Με μαθητευόμενους μάγους στην κυβέρνηση δεν υπάρχει ελπίδα.
Επιφυλακτικά ψηφίζω, γιατί δεν συμφωνώ με την τελευταία παράγραφο (οτι δηλαδή το μέλλον είναι σκοτεινό). Νομίζω πως όταν περάσει το σοκ θα επικρατήσει η λογική.
Ιστορικά, έχουμε επιδείξει κάποια συνοχή σε ώρες κρίσης, πχ δες την αντίδραση στην κήρυξη του πολέμου απ' την Ιταλία, που έτρεχε ο κόσμος να καταταγεί, με ένα κοινό αίσθημα οτι "τώρα είναι ώρα για κοινό αγώνα". Σταθήκαμε όντως σαν λαός.
Μετά βέβαια σφαχτήκαμε πάλι- αλλά τότε είχε περάσει η ώρα της κρίσης.
Ο Ιταλός επιβουλευόταν το σπίτι μου.
Δεν αισθάνομαι τίποτε κοινό με τον επίορκο εφοριακό ή το γιατρό που τα πιάνει μέσω φαρμακευτικών για να κάνει άχρηστες μεταμοσχεύσεις.
Αν είναι να κάνω θυσίες, σίγουρα δε θα τις κάνω για να συνεχίζουν να ζουν αυτοί καλά κι εγώ χειρότερα.
Μα και όταν ήρθαν οι Ιταλοί, κάποιοι καθίσανε σπίτι τους. Στην δε Κατοχή είχε μαυραγορίτες και καταδότες να φάν' κι οι κότες. Μόλις πέρασε η κρίση βέβαια το κλίμα δεν τους σήκωνε και πολύ.
Η αλήθεια είναι οτι σε ώρα κρίσης, όποιος (εξ)ακολουθεί εγωιστικές συμπεριφορές βάζει σε κίνδυνο το σύνολο, απ' την άλλη κι όποιος αρνείται να δουλέψει για να μην ωφεληθεί ο εγωιστής έχει το ίδιο αποτέλεσμα.
Το θέμα λοιπόν δεν είναι να γίνουμε φιλαράκια με τους επίορκους γιατρούς ή εφοριακούς, είναι να τους εξηγήσουμε οτι τέρμα τα δίφραγκα κι αν δεν συμμορφωθούνε τώρα, θα τους πάρει ο διάολος τον πατέρα.
"Μα και όταν ήρθαν οι Ιταλοί, κάποιοι καθίσανε σπίτι τους. "
Ναι, αλλά δεν πολεμήσανε για αυτούς. Οι Ιταλοί έρχονταν έτσι κι αλλιώς, επίσης.
Τώρα, οι θυσίες καθαρά (πλέον) γίνονται (σε σημαντικό βαθμό) για να υποστηρίξουν τα λαμόγια και τα παράσιτα -- χωρίς αυτά, τα προβλήματά μας είναι πολύ διαχειρίσιμα. Άρα οι θυσίες μας είναι στο βωμό των τύπων που πίνουν καφέ στην πλατεία όλη μέρα/κάθε μέρα ή εργάζονται σκληρά για να μας κλέψουν.