Το ερώτημα δεν είναι αν θα συμφωνηθεί η νέα δανειακή σύμβαση Ελλάδας-τρόικας. Το ερώτημα είναι τι θα γίνει όταν (κι όχι εάν) δεν είναι δυνατόν να κρυφτεί η αποτυχία της.
Το πρόβλημα με τον Βαρουφάκη είναι πως παρουσιάζει τα πράγματα μονομερώς. Δεν μας λέει τι θα είχε γίνει αν από την αρχή είχαν εφαρμοστεί οι ζητούμενες μεταρρυθμίσεις. Ουσιαστικά δεν έγινε τίποτα τα τελευταία δύο χρόνια από αυτά που μας ζήτησαν.
Υπάρχει και ο αντίλογος ότι με δεδομένους τους ανθρώπους που κυβερνούσαν, το σφάλμα είναι και πάλι της τρόικας και όσων πίστευαν ότι θα γίνουν μεταρρυθμίσεις και θα λειτουργήσει το σχέδιο.
Παρεμπιπτόντως, στην τελευταία έκθεση του δντ, παραδέχονται και οι ίδιοι ότι ήταν ψιλο-εξωπραγματικό το προηγούμενο μνημόνιο και ότι ήταν απίθανο να λειτουργήσει. Δεν το λέει μόνο ο Βαρουφάκης.
Παράδειγμα με copy-paste
The previous July 21 financing package would not work. Public debt would peak at 187 percent of GDP in 2013 and fall to 152 percent of GDP by 2020. Net external debt would peak at 128 percent of GDP in 2012 and fall to 96 percent of GDP by 2020. These already weak downward trajectories would not be robust to shocks. For public debt, failure to reach the fiscal adjustment target or to privatize at the rate
assumed, as well as growth and interest rate shocks, would leave debt at very high levels or no longer declining. A combined shock representing fast macro adjustment would send debt initially soaring to levels that would challenge confidence in the program. For external debt, reduced FDI or weaker competitiveness from delays in the response of the economy to structural reforms or a terms-of-trade and interest rate shock would put debt dynamics on a significantly higher trajectory.
"Υπάρχει και ο αντίλογος ότι με δεδομένους τους ανθρώπους που κυβερνούσαν, το σφάλμα είναι και πάλι της τρόικας και όσων πίστευαν ότι θα γίνουν μεταρρυθμίσεις και θα λειτουργήσει το σχέδιο."
Αν υποθέσουμε ότι η τρόικα συνυπολόγιζε το γεγονός ότι έχει να κάνει με απατεώνες που δε θα εφάρμοζαν τίποτα πέρα από οριζόντιες μειώσεις, τότε τι δυνατή λύση θα μπορούσε να προτείνει; Μία απάντηση υπάρχει: ακόμη μεγαλύτερες οριζόντιες μειώσεις. Αυτό που κάνει και τώρα δηλαδή.
Τρεις λύσεις:
- Να εφαρμόσει το Μνημόνιο 3 (δεν εννοώ 2) μαζί με το τρίτο κούρεμα, από την αρχή
- Να εξασφαλίσουν την εφαρμογή των όρων του μνημονίου με μία μικρή διακριτική φρουρά 100 χιλιάδων αντρών της Bundeswehr στο κέντρο της Αθήνας
- Να μας παρατήσουν στα σκατά μας και να κάνουν κάτι πιο αποδοτικό με τα λεφτά τους
Για να το πω και σοβαρά. Το βαθύ κούρεμα θα έπρεπε να είχε γίνει νωρίς νωρίς, οι μεταρρυθμίσεις και η δημοσιονομική προσαρμογή να είναι πιο απλωμένες στο χρόνο και η επιτυχία του προγράμματος να μην είναι τόσο στενά δεμένη στην έγκαιρη υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων. Πχ να γράφει στο μνημόνιο "θα το κάνετε μέσα στο 2011" αλλά με την κατανόηση ότι ο στόχος είναι το 2011 ώστε να γίνει το 2012. Και προφανώς και οριζόντιες μειώσεις και "χαράτσια" και ας πούμε "αντεργατικά" μέτρα, αλλά προγραμματισμένα από την αρχή και με ξεκάθαρο ύψος. Όχι αυτό που γίνεται τώρα, που δεν ξέρεις τι μισθό/σύνταξη θα πάρεις τον επόμενο μήνα και τι φπα θα πληρώνεις τον μεθεπόμενο.
Αυτό εννοώ λέγοντας χαριτολογώντας Μνημόνιο 3 και τρίτο κούρεμα.
PS: Eπειδή τα μισά από όλα αυτά που γράφω δεν θα γινόντουσαν, θα μου αρκούσε να ήξερα από το 2010 ότι το 2011 θα πληρώνω ΦΠΑ 30% ή ότι το 2012 θα μου κόψουν τον μισθό 50%.
«Το κράτος μας θα συνεχίσει να ζει εντός των ορίων που του επιβάλουν τα φορολογικά του έσοδα (κάτι που πρέπει να κάνει έτσι κι αλλιώς υπό το Μνημόνιο Νο.2) και η ΕΕ θα τρέχει και δεν θα φτάνει να καταλαγιάσει τον μεγάλο αναβρασμό που θα επικρατεί στις αγορές καθώς οι μαύρες τρύπες των τραπεζών θα έχουν μεγαλώσει κι άλλο και τα CDS θα έχουν πυροδοτηθεί ξεκινώντας μια αλυσιδωτή αντίδραση πολλών μεγατόνων.»
Ο γνωστός τυχοδιώκτης οικονομολόγος συνεχίζει να παρέχει τα επιχειρήματα που χρειάζονται οι οπαδοί του προκειμένου να μη χρειαστεί να μετακινηθούν από τις βεβαιότητές τους. Στη διαδικασία αυτή, τα γεγονότα και η πραγματικότητα έχουν ελάχιστη σημασία. Η προσαρμογή «εντός των ορίων που επιβάλλουν στο κράτος τα φορολογικά του έσοδα» εδώ και τώρα προσπερνιέται εύκολα από αυτούς που δε θέλουν να μειωθεί κανένας μισθός, το παραμύθι με τα CDS (μόλις 3.2 δισ ευρώ άνοιγμα) που δήθεν θα ταρακουνήσουν τον πλανήτη κρατάει καλά. Το καλύτερο είναι αυτό παραπάνω, με τους Γερμανούς που μπλοφάρουν, λέει, αφήνοντας να εννοηθεί ότι οι ελληνικές τράπεζες δε θα στηριχθούν σε περίπτωση χρεοκοπίας. Στην πραγματικότητα η Μέρκελ είναι στο payroll του Κωστόπουλου, και θα συνεχίσει να δανείζει τις ελληνικές τράπεζες ακόμα και αν σταματήσει να δανείζει το ελληνικό κράτος.
Σχόλια
Το πρόβλημα με τον Βαρουφάκη είναι πως παρουσιάζει τα πράγματα μονομερώς. Δεν μας λέει τι θα είχε γίνει αν από την αρχή είχαν εφαρμοστεί οι ζητούμενες μεταρρυθμίσεις. Ουσιαστικά δεν έγινε τίποτα τα τελευταία δύο χρόνια από αυτά που μας ζήτησαν.
Υπάρχει και ο αντίλογος ότι με δεδομένους τους ανθρώπους που κυβερνούσαν, το σφάλμα είναι και πάλι της τρόικας και όσων πίστευαν ότι θα γίνουν μεταρρυθμίσεις και θα λειτουργήσει το σχέδιο.
Παρεμπιπτόντως, στην τελευταία έκθεση του δντ, παραδέχονται και οι ίδιοι ότι ήταν ψιλο-εξωπραγματικό το προηγούμενο μνημόνιο και ότι ήταν απίθανο να λειτουργήσει. Δεν το λέει μόνο ο Βαρουφάκης.
Παράδειγμα με copy-paste
The previous July 21 financing package would not work. Public debt would peak at 187 percent of GDP in 2013 and fall to 152 percent of GDP by 2020. Net external debt would peak at 128 percent of GDP in 2012 and fall to 96 percent of GDP by 2020. These already weak downward trajectories would not be robust to shocks. For public debt, failure to reach the fiscal adjustment target or to privatize at the rate
assumed, as well as growth and interest rate shocks, would leave debt at very high levels or no longer declining. A combined shock representing fast macro adjustment would send debt initially soaring to levels that would challenge confidence in the program. For external debt, reduced FDI or weaker competitiveness from delays in the response of the economy to structural reforms or a terms-of-trade and interest rate shock would put debt dynamics on a significantly higher trajectory.
"Υπάρχει και ο αντίλογος ότι με δεδομένους τους ανθρώπους που κυβερνούσαν, το σφάλμα είναι και πάλι της τρόικας και όσων πίστευαν ότι θα γίνουν μεταρρυθμίσεις και θα λειτουργήσει το σχέδιο."
Αν υποθέσουμε ότι η τρόικα συνυπολόγιζε το γεγονός ότι έχει να κάνει με απατεώνες που δε θα εφάρμοζαν τίποτα πέρα από οριζόντιες μειώσεις, τότε τι δυνατή λύση θα μπορούσε να προτείνει; Μία απάντηση υπάρχει: ακόμη μεγαλύτερες οριζόντιες μειώσεις. Αυτό που κάνει και τώρα δηλαδή.
Τρεις λύσεις:
- Να εφαρμόσει το Μνημόνιο 3 (δεν εννοώ 2) μαζί με το τρίτο κούρεμα, από την αρχή
- Να εξασφαλίσουν την εφαρμογή των όρων του μνημονίου με μία μικρή διακριτική φρουρά 100 χιλιάδων αντρών της Bundeswehr στο κέντρο της Αθήνας
- Να μας παρατήσουν στα σκατά μας και να κάνουν κάτι πιο αποδοτικό με τα λεφτά τους
Μα και το Μνημόνιο 3 προϋποθέτει διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.
Για να το πω και σοβαρά. Το βαθύ κούρεμα θα έπρεπε να είχε γίνει νωρίς νωρίς, οι μεταρρυθμίσεις και η δημοσιονομική προσαρμογή να είναι πιο απλωμένες στο χρόνο και η επιτυχία του προγράμματος να μην είναι τόσο στενά δεμένη στην έγκαιρη υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων. Πχ να γράφει στο μνημόνιο "θα το κάνετε μέσα στο 2011" αλλά με την κατανόηση ότι ο στόχος είναι το 2011 ώστε να γίνει το 2012. Και προφανώς και οριζόντιες μειώσεις και "χαράτσια" και ας πούμε "αντεργατικά" μέτρα, αλλά προγραμματισμένα από την αρχή και με ξεκάθαρο ύψος. Όχι αυτό που γίνεται τώρα, που δεν ξέρεις τι μισθό/σύνταξη θα πάρεις τον επόμενο μήνα και τι φπα θα πληρώνεις τον μεθεπόμενο.
Αυτό εννοώ λέγοντας χαριτολογώντας Μνημόνιο 3 και τρίτο κούρεμα.
PS: Eπειδή τα μισά από όλα αυτά που γράφω δεν θα γινόντουσαν, θα μου αρκούσε να ήξερα από το 2010 ότι το 2011 θα πληρώνω ΦΠΑ 30% ή ότι το 2012 θα μου κόψουν τον μισθό 50%.
«Το κράτος μας θα συνεχίσει να ζει εντός των ορίων που του επιβάλουν τα φορολογικά του έσοδα (κάτι που πρέπει να κάνει έτσι κι αλλιώς υπό το Μνημόνιο Νο.2) και η ΕΕ θα τρέχει και δεν θα φτάνει να καταλαγιάσει τον μεγάλο αναβρασμό που θα επικρατεί στις αγορές καθώς οι μαύρες τρύπες των τραπεζών θα έχουν μεγαλώσει κι άλλο και τα CDS θα έχουν πυροδοτηθεί ξεκινώντας μια αλυσιδωτή αντίδραση πολλών μεγατόνων.»
Ο γνωστός τυχοδιώκτης οικονομολόγος συνεχίζει να παρέχει τα επιχειρήματα που χρειάζονται οι οπαδοί του προκειμένου να μη χρειαστεί να μετακινηθούν από τις βεβαιότητές τους. Στη διαδικασία αυτή, τα γεγονότα και η πραγματικότητα έχουν ελάχιστη σημασία. Η προσαρμογή «εντός των ορίων που επιβάλλουν στο κράτος τα φορολογικά του έσοδα» εδώ και τώρα προσπερνιέται εύκολα από αυτούς που δε θέλουν να μειωθεί κανένας μισθός, το παραμύθι με τα CDS (μόλις 3.2 δισ ευρώ άνοιγμα) που δήθεν θα ταρακουνήσουν τον πλανήτη κρατάει καλά. Το καλύτερο είναι αυτό παραπάνω, με τους Γερμανούς που μπλοφάρουν, λέει, αφήνοντας να εννοηθεί ότι οι ελληνικές τράπεζες δε θα στηριχθούν σε περίπτωση χρεοκοπίας. Στην πραγματικότητα η Μέρκελ είναι στο payroll του Κωστόπουλου, και θα συνεχίσει να δανείζει τις ελληνικές τράπεζες ακόμα και αν σταματήσει να δανείζει το ελληνικό κράτος.