Όχι του Άρη, του Γαβριήλ, είμαστε αριστεροί. Και ειλικρινείς:
"Όταν άνθρωποι της δικής μου γενιάς αποφασίζαμε να μπούμε στην Αριστερά, υπήρχε μια καχυποψία και πολλοί έλεγαν ότι θα χάσουμε τα νιάτα μας και πως καλύτερα θα ήταν να κοιτάμε μόνο την καριέρα μας. Η πραγματικότητα όμως είναι πολύ διαφορετική σήμερα, καθώς η Αριστερά γίνεται ηγεμονική δύναμη."
Σχόλια
Σούπα. Πάλι καλά που έχει τον Stanko.
Τον Stanko δεν τον ήξερα αλλά η μουσική του μου θύμισε το soundtrack ατέλειωτων ωρών οδήγησης εντός του LA Noire. Μάλλον από τις λίγες φορές που έχω απολαύσει jazz στη ζωή μου,
Τυπικό δείγμα στον κατάλογο της ECM. Πάντως εγώ, ως πιουρίστας, προτιμώ αμερικάνικη τζαζ.