Το άρθρο το κάνει να φαίνεται λίγο λες και ήτανε μόνο το Magic και το Spellfire. Τω καιρώ εκείνο είχε πήξει ο κόσμος στα ccgs. Μέχρι που έσκασε η φούσκα και όταν κατακάθισε ο κουρνιαχτός είχε μείνει μόνο το Magic.
Το γιατί πάτωσε τελικά το Spellfire είναι μεγάλη ιστορία. Το ένα πράγμα που είχε το Magic που δεν είχε ούτε το Spellfire ούτε κανένα από τα άλλα παιχνίδια ήτανε το επαγγελματικό παιχνίδι, με τα Pro Tour και τα Grand Prix (νομίζω κάνα-δυο άλλα παιχνίδια είχανε κάνει μια προσπάθεια αλλά δεν έκατσε τόσο καλά όσο του Magic). Νομίζω οτι αυτό είναι που ανέβαζε το προφίλ του προϊόντος σε κάτι πέρα από ένα παιχνιδάκι για τρελλά φυτά και γυαλάκηδες. Εδιτ: και γενικά το οργανωμένο παιχνίδι με τα Regionals και τα FNM (αν κι αυτά ήρθαν αργότερα νομίζω).
Για την ιστορία, είχα παίξει στο πρώτο τουρνουά Spellfire, στο πρώτο Athens Games Fair της Κάισσας, γύρω στο 1995 νομίζω, εκεί γύρω. Είχα βγει τρίτη, θαρρώ. Δεν θυμάμαι καν πώς παιζότανε... :)
«Spellfire was also something of a last tactile hurrah before the majority of games migrated online. Do kids today even know how to shuffle cards?»
"Where Magic cobbled together an ad-hoc mythology, a spotty assortment of artwork, and sometimes convoluted rules, TSR already had ..."....These are features, not bugs!!! :-D (Άκου spotty assortment of artwork και ad-hoc mythology...)
...και όχι μόνο η ανταγωνιστική του πλευρά με τα events αλλά και το πως κρατάει τους παίκτες με τις εκδόσεις των set, τα updates και το πώς αυτά αλλάζουν το παιχνίδι το ίδιο όχι απλά τα γραφικά ή τον τύπο μιας κάρτας για να αντικατοπτρίσουν μια αλλαγή στη μυθολογία της υπόθεσης...για τον ίδιο λόγο νομίζω οτι το άρθρο φαλτσάρει λίγο όταν λέει οτι "capitalised on the baseball card model" γιατί δεν είναι "σούπερ ατού"...Δεν μαζεύεις τις κάρτες για να τις κοιτάς ή γιατί είσαι borderline hoarder...Τις μαζεύεις (και προσπαθείς να τις ανταλάξεις) για να βελτοιώσεις "το παιχνίδι σου" και να μπορείς να ανταποκριθείς στους αντιπάλους.
Σχόλια
Spellfire! O.o Τί είπες τώρα...
Το άρθρο το κάνει να φαίνεται λίγο λες και ήτανε μόνο το Magic και το Spellfire. Τω καιρώ εκείνο είχε πήξει ο κόσμος στα ccgs. Μέχρι που έσκασε η φούσκα και όταν κατακάθισε ο κουρνιαχτός είχε μείνει μόνο το Magic.
Το γιατί πάτωσε τελικά το Spellfire είναι μεγάλη ιστορία. Το ένα πράγμα που είχε το Magic που δεν είχε ούτε το Spellfire ούτε κανένα από τα άλλα παιχνίδια ήτανε το επαγγελματικό παιχνίδι, με τα Pro Tour και τα Grand Prix (νομίζω κάνα-δυο άλλα παιχνίδια είχανε κάνει μια προσπάθεια αλλά δεν έκατσε τόσο καλά όσο του Magic). Νομίζω οτι αυτό είναι που ανέβαζε το προφίλ του προϊόντος σε κάτι πέρα από ένα παιχνιδάκι για τρελλά φυτά και γυαλάκηδες. Εδιτ: και γενικά το οργανωμένο παιχνίδι με τα Regionals και τα FNM (αν κι αυτά ήρθαν αργότερα νομίζω).
Για την ιστορία, είχα παίξει στο πρώτο τουρνουά Spellfire, στο πρώτο Athens Games Fair της Κάισσας, γύρω στο 1995 νομίζω, εκεί γύρω. Είχα βγει τρίτη, θαρρώ. Δεν θυμάμαι καν πώς παιζότανε... :)
«Spellfire was also something of a last tactile hurrah before the majority of games migrated online. Do kids today even know how to shuffle cards?»
Pokemon, Yu-Gi-Oh! ... ναι, νομίζω οτι ξέρουνε... :)
"Where Magic cobbled together an ad-hoc mythology, a spotty assortment of artwork, and sometimes convoluted rules, TSR already had ..."....These are features, not bugs!!! :-D (Άκου spotty assortment of artwork και ad-hoc mythology...)
...και όχι μόνο η ανταγωνιστική του πλευρά με τα events αλλά και το πως κρατάει τους παίκτες με τις εκδόσεις των set, τα updates και το πώς αυτά αλλάζουν το παιχνίδι το ίδιο όχι απλά τα γραφικά ή τον τύπο μιας κάρτας για να αντικατοπτρίσουν μια αλλαγή στη μυθολογία της υπόθεσης...για τον ίδιο λόγο νομίζω οτι το άρθρο φαλτσάρει λίγο όταν λέει οτι "capitalised on the baseball card model" γιατί δεν είναι "σούπερ ατού"...Δεν μαζεύεις τις κάρτες για να τις κοιτάς ή γιατί είσαι borderline hoarder...Τις μαζεύεις (και προσπαθείς να τις ανταλάξεις) για να βελτοιώσεις "το παιχνίδι σου" και να μπορείς να ανταποκριθείς στους αντιπάλους.