renata / Δημοφιλή

όταν | το βυτιο

"Οι έρωτές μας, ανασταίνουν ακόμη και τα ψοφίμια. Ανασταίνουν ακόμη και μας. Οι έρωτές μας, μας παίρνουν απ’ το χέρι. Κάτι αγαπημένοι, μισοζώντανοι, ημιπαράφρονες, μας παίρνουν απ’ το χέρι. Κάτι συνθ συνέχεια..

lemon: Μιλάω στα δέντρα περσικά

"Μιλάω στα δέντρα περσικά
Εγώ είμαι ξένος.
Μιλάω στα δέντρα περσικά.
Τα δέντρα μού αποκρίνονται.
Μέσα σ' αυτή τη συγγένεια
δεν είμαι ξένος " συνέχεια..

Sraosha: Μουσικά διαλείμματα

Όταν πρωτοάκουσα τον Σκάρο με τον Πετρολούκα Χαλκιά το 2001 έπαθα ζημιά. Άκουγα το κομμάτι συνέχεια για βδομάδες. Το έλιωσα το σιντί. Η δεξιοτεχνία μού ήταν αδιανόητη. Έπαθα κόμπλεξ με τους μουσικούς συνέχεια..

Σκάνδαλο Διαμαντοπούλου... | ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

"Από τα 5.000.000 σχολικά βιβλία που ήδη υπήρχαν (!) τα 3.000.000 πουλήθηκαν στην Κύπρο (πού να πήγε το παραδάκι;) και τα υπόλοιπα 2.000.000 στα ελληνικά βιβλιοπωλεία για την εξυπηρέτηση των μαθητών συνέχεια..

Τσαλαπετεινός: Ο Χωματόδρομος

Τελευταίες διαδρομές, νυχτερινές κυρίως, με το βλέμμα ψηλά, στο φεγγάρι που μεγαλώνει και πάει πάλι για πανσέληνο. Κάτω δεν χρειάζεται καθόλου να κοιτάξω: ο χωματόδρομος είναι χαρτογραφημένος εντός μ συνέχεια..

Του κανενός το ρόδο: αιώνιοι πολιτικάντες

Έτσι λοιπόν όταν ένα χούφταλο 33 χρονών, η οποία κάνει διδακτορικό σ΄ αυτή την ηλικία -αν είναι δυνατόν!- πετάξει κανένα αυγό σε κανέναν όμοιό σου, θα έχεις κάθε λόγο να τη σαρκάσεις ως "αιώνια φοιτή συνέχεια..

losing my religion | a/man/called/kkmoiris

Θα μου πεις τίποτε δεν κρατάει για πάντα. Αν σ’ ανακουφίζουν οι αλήθειες πες το. Εγώ την πίστη μου στις αλήθειες την έχασα. Ειδικά των άλλων. Ίσως φτιάξω μερικές δικές μου αλήθειες ή μια ολοδικιά μου συνέχεια..

ou ming

κανείς δεν ξέρει πόσα κοίταξες, τα αστέρια ποτέ κανένας δεν τα μέτρησε - αφήνεις κάτω το μολύβι σου, βάζεις στην άκρη τους αριθμούς. Εκεί θα αναβοσβήνουν πάντα και θα αναβοσβήνουν πάντα για όλους, γι συνέχεια..

Του κανενός το ρόδο: η μυρωδιά της απουσίας

Τα βιβλία, κωθώνια των επιτροπών, έμμισθοι αυλοκόλακες, αγράμματοι συμβουλάτορες, επικίνδυνοι σφουγγοκωλάριοι, δε μπορούν να αντικατασταθούν με πατσαβουρόχαρτα. συνέχεια..

με το πρόσωπο στην πετσέτα | το βυτιο

Το αόρατο χέρι, που με σηκώνει τόσο καιρό, κάθε φορά που πάω να γονατίσω στο πεζοδρόμιο. Το αόρατο χέρι που μου επιτρέπει να έχω μια ελάχιστη αξιοπρέπεια μέσα στο χαμό. συνέχεια..